از تکنولوژي هايي که طي دهه هاي اخير بهبود چشمگيري در بهره وري و راندمان سازمان ها داشته است مجازي سازي يا Virtualization است. به طور کلي مجازي سازي در علوم کامپيوتر به معناي ساخت يک نسخه مجازي از يک شي است . اين شئ ميتواند بخش هاي مختلف نرم افزاري يا سخت افزاري باشد. در اين نوشته قصد داريم اين تکنولوژي را از ابعاد گوناگون مورد بررسي قرار دهيم .
اولين گام هاي پيدايش مجازي سازي در سال 1960 ميلادي بر روي سيستم هاي X64 آغاز شد که هدف آن استفاده بهينه از ابر رايانه ها به منظور کاهش هزينه ها بود. در آن دوره رايانه ها به صورت ارزان امروزي نبودند و براي تجهيز کردن آن ها نياز به صرف هزينه هاي زيادي بود .
از نخستين شرکت هايي که براي اين تکنولوژي پيش قدم شدند مي توان به Mainframe شرکت IBM ( International Business Machines ) اشاره کرد که پلتفرم مجازي سازي VMWare مشابه نسخه X86 همان تکنولوژي Mainframe است .
تعريف هاي بسيار زيادي براي اين تکنولوژي وجود دارد اما راحت ترين تعريف عبارت زير است :
ايجاد نسخه نرم افزاري از شيء سخت افزاري. به عنوان مثال سرور فيزيکي به عنوان شيء سخت افزاري و ماشين مجازي به عنوان نسخه نرم افزاري .
از معروف ترين شرکت هاي ارائه دهنده تکنولوژي Virtualization مي توان به موارد زير اشاره کرد :
Microsoft
Citrix
به طور کلي مجازي سازي به انواع زير تقسيم بندي مي‌شود :
هر کدام از اين سرفصل ها خود ، توضيحي طولاني دارد و نيازمند ساعت ها يادگيري و تمرين براي آشنايي و استفاده درست از آن ها مي باشد .
درباره این سایت